Friday, September 30, 2022

கத்தோலிக்க தூதன் மின்னிதழ் - 01-10-2022

 

கத்தோலிக்க தூதன் மின்னிதழ் - 01-10-2022

 Download Click PDF


- No comments:
Labels: , , , , , ,

Thursday, September 29, 2022

கத்தோலிக்க தூதன் மின்னிதழ் - 30-09-2022


 

கத்தோலிக்க தூதன் மின்னிதழ் - 30-09-2022

 Download Click PDF

- No comments:
Labels: ,

Wednesday, September 28, 2022

Daily Saint - இன்றைய புனிதர் (30-09-2022)

 † இன்றைய புனிதர் † 



மறைவல்லுநர் ஹிரோனிமூஸ் (ஜெரோம்)

St. Jerome


பிறப்பு : 347,ஸ்டீரிடன்(Stridon), டல்மாத்தியா(Dalmatia) குரோசியா

இறப்பு : 30 செப்டம்பர் 419 / 420, பெத்லஹேம், பாலஸ்தீனா

பாதுகாவல்: விவிலிய அறிஞர்கள், நூலகர்கள், மொழிப்பெயர்ப்பாளர்கள்


முக்கிய திருத்தலங்கள் :

தூய மரியாள் பேராலய திருத்தலம், ரோம், இத்தாலி

(Basilica of Saint Mary Major, Rome, Italy)


சித்தரிக்கப்படும் வகை :

சிங்கம், கர்தினால், சிலுவை, மனித மண்டையோடு, ஊதுகொம்பு, ஆந்தை, நூல் மற்றும் எழுது பொருட்கள்


குறிப்பிடத்தகுந்த படைப்புகள் :

வுல்காத்தா (Vulgate) - இலத்தீன் விவிலிய மொழிபெயர்ப்பு


புனிதர் ஜெரோம், ஒரு கிறிஸ்தவ குருவும், ஒப்புரவாளரும், இறையியலாளரும், வரலாற்றாசிரியரும் ஆவார். இவர் திருச்சபையின் மறைவல்லுநர்களுல் ஒருவர் ஆவார். திருவிவிலியத்தின் பெரும்பான்மைப் பகுதிகளை இலத்தீன் மொழியில் மொழிபெயர்ப்பு செய்ததிலும், நற்செய்திகளைப் பற்றின இவர் எழுதின கருத்துக்களிலும் இவர் பரவலாக அறியப்படுகின்றார். இவரது இலத்தீன் மொழிபெயர்ப்பு, “வுல்காத்தா” (Vulgate) என்று அறியப்படுகின்றது. அவரது எழுத்துக்களின் பட்டியல் மிகவும் விரிவானது ஆகும். ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை, கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை, ஆங்கிலிக்கன் ஒன்றியம், மற்றும் லூதரனியம், ஆகிய திருச்சபைகள் இப்புனிதரை திருச்சபையின் மறைவல்லுனராக அங்கீகரித்துள்ளன. அன்னாரது நினைவுத் திருநாள் செப்டம்பர் மாதம் 30ம் நாள் ஆகும்.

ரோமப் பேரரசின் பிராந்திய நாடுகளான “டல்மேஷியா” (Dalmatia) மற்றும் “பன்னோனியா” (Pannonia” ஆகியவற்றின் எல்லைப் பகுதியான “எம்மோனா” (Emona) எனும் இடத்தின் அருகிலுள்ள “ஸ்ட்ரிடோன்” (Stridon) எனும் கிராமத்தில், நான்காம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் பிறந்த இவரது இயற்பெயர், “யூசிபஸ் ஸோஃப்ரோனியஸ் ஹியேரோநிமஸ்” (Eusebius Sophronius Hieronymus) ஆகும். இவரது தாய்மொழி, “லிரியன் டயலேக்ட்” (Illyrian dialect) ஆகும். கி.பி. 360–366 வரை அவர் திருமுழுக்கு பெறவில்லை என அறியப்படுகிறது.

சொல்லாட்சி மற்றும் தத்துவ ஆய்வுகளைக் கற்க ரோம் சென்ற ஜெரோம், அங்கே இலக்கண ஆசிரியர் “ஏலியஸ் டொநேடஸ்” (Aelius Donatus) என்பவரிடம் கற்றார். பின்னர், அங்கேயே இலத்தீன் மற்றும் சில கிரேக்க மொழிகளையும் கற்றார். ரோம் நகரில் கற்ற பின்னர், இன்னும் அதிகம் கற்க வேண்டும் என்ற ஆர்வத்தில் பல நாடுகளுக்குச் சென்றார். இலத்தின், கிரேக்கம், எபிரேயம் ஆகிய மொழிகளில் புலமை அடைந்தார்.

378 அல்லது 379ம் ஆண்டு “அந்தியோக்கியா” (Antioch) திரும்பிய ஜெரோம், தமது 39வது வயதில் “ஆயர் பௌலினஸ்” (Bishop Paulinus) என்பவரிடம் குருத்துவ அருட்பொழிவு பெற்றார். அதன்பின்னர், “கான்ஸ்டண்டிநோபில்” (Archbishop of Constantinople) பேராயரான புனிதர் “கிரகோரியிடம்” (Gregory of Nazianzus) மறைநூல்களை ஆய்வு செய்வதற்காகவும் கற்பதற்காகவும் “கான்ஸ்டண்டிநோபில்” சென்றார். அங்கே இரண்டு வருட கற்றலின் பின்னர் ரோம் திரும்பிய இவர், திருத்தந்தை “முதலாம் டமாஸ்கஸ்” (Pope Damasus I) மற்றும் முன்னணி கிறிஸ்தவர்களின் செயலாளராக பணியாற்றினார்.

ரோமில் பல முக்கிய பணிகள் இவருக்கு தரப்பட்டன. அவர் புதிய ஏற்பாட்டின் கிரேக்க கையெழுத்துப்பிரதிகளை அடிப்படையாகக் கொண்ட லத்தீன் பைபிளின் திருத்தங்களை மேற்கொண்டார். ரோம் நகரில் பயன்படுத்தப்பட்டு வந்த “சங்கீதங்கள்” (திருப்பாடல்கள்) அடங்கிய “துதிப்பாடல்” (Psalter) புத்தகத்தை, ஒரு கிரேக்க பதிப்பான “எபிரேய விவிலியம்” (Hebrew Bible) அல்லது பழைய ஏற்பாடு எனப்படும் “செப்டுவாஜின்ட்” (Septuagint) அடிப்படையில் புதுப்பித்தார். லத்தீன் வுல்கேட் பைபிளைப் பற்றி நிறைய விஷயங்களை மொழிபெயர்க்க பல வருடங்கள் எடுத்துக்கொண்டதை அவர் உணரவில்லை என்றாலும், அது அவருடைய மிக முக்கியமான வாழ்நாள் சாதனையாக அமைந்தது.

385ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், தமது சகோதரரான “பௌலினியன்” (Paulinian) மற்றும் ‘பௌலா” மற்றும் “யூஸ்டோசியம்” (Paula and Eustochium) மற்றும் நண்பர்கள் புடைசூழ ரோம் நகரை விட்டு “அந்தியோக்கியா” திரும்பினார். அவர்கள் தமது வாழ்க்கையை புனித பூமியில் முடித்துக்கொள்ள தீர்மானித்திருந்தனர். 385ம் ஆண்டின் குளிர்காலத்தில் ஜெரோம் அவர்களது ஆன்மீக ஆலோசகராக செயல்பட்டார். அந்தியோகியாவின் ஆயரான “பவுலினசுடன்” (Bishop Paulinus) இணைந்த இவர்கள், ஜெருசலேம், பெத்லகேம், கலிலேயா ஆகிய புனித இடங்களுக்குச் சென்றனர். பின்னர் எகிதுக்குச் சென்றனர்.

பெத்லகேமுக்கு அருகில் 420ம் ஆண்டு, செப்டம்பர் மாதம், 30ம் தேதி மரித்த ஜெரோம், முதலில் பெத்லகேம் நகரில் அடக்கம் செய்யப்பட்டாலும், பின்னர் இவரது திருப்பண்டங்கள், ரோம் நகருக்கு எடுத்து வரப்பட்டு, தூய மரியாள் பேராலய திருத்தலத்தில் (Santa Maria Maggiore) அடக்கம் செய்யப்பட்டது.


♥️கத்தோலிக்க தூதன் (Catholic Voice) குடும்பத்தில் இணைந்திடுங்கள்♥️

- No comments:
Labels: , ,

Daily Bread - அன்றாட இறைவார்த்தைப் பகிர்வு (30-09-2022)

 

பொதுக்காலம் 26ஆம் வாரம் - வெள்ளி



முதல் வாசகம்

காலைப்பொழுதுக்குக் கட்டளையிட்டதுண்டா? கடலின் ஊற்றுவரை நீ போனதுண்டா?

யோபு நூலிலிருந்து வாசகம் 38: 1, 12-21; 40: 3-4

ஆண்டவர் சூறாவளியினின்று யோபுக்கு அருளிய பதில்:

உன் வாழ்நாளில் காலைப்பொழுதுக்குக் கட்டளையிட்டதுண்டா? வைகறையைத் தன் இடமறிய வைத்ததுண்டா? இவ்வாறு, அது வையக விளிம்பைத் தொட்டிழுத்து, பொல்லாதவரை அதனுள்ளிருந்து உதறித் தள்ளுமே! முத்திரையால் களிமண் உருப்பெறுவதுபோல் மண்ணகம் வண்ணம் ஏற்றிய ஆடையாயிற்று. அப்போது, கொடியவரிடமிருந்து ஒளி பறிக்கப்படும்; அடிக்க ஓங்கிய கை முறிக்கப்படும்.

கடலின் ஊற்றுவரை நீ போனதுண்டா? ஆழியின் அடியில் நீ உலவினதுண்டோ? சாவின் வாயில்கள் உனக்குக் காட்டப்பட்டனவோ? இருள் உலகின் கதவுகளைக் கண்டதுண்டோ நீ? அவனியின் பரப்பை நீ ஆய்ந்தறிந்ததுண்டா? அறிவிப்பாய் அதிலுள்ள அனைத்தையும் அறிந்திருந்தால்!

ஒளி உறைவிடத்திற்கு வழி எதுவோ! இருள் இருக்கும் இருப்பிடம் எங்கேயோ? அதன் எல்லைக்கு அதனை அழைத்துப் போவாயோ? அதன் உறைவிடத்திற்கு நேர்வழி அறிவாயோ! ஆம், அறிவாய்; அன்றே நீ பிறந்தவனன்றோ! ஆமாம்; ஆண்டுகளும் உனக்கு அதிகமன்றோ!

யோபு ஆண்டவர்க்குக் கூறிய மறுமொழி: இதோ! எளியேன் யான் இயம்புதற்குண்டோ? என் வாயைக் கையால் பொத்திக் கொள்வேன். ஒருமுறை பேசினேன்; மறுமொழி உரையேன்; மீண்டும் பேசினேன்; இனிப் பேசவே மாட்டேன்.

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.

பதிலுரைப் பாடல்

திபா 139: 1-3. 7-8. 9-10. 13-14ab (பல்லவி: 24b)

பல்லவி: இறைவா! என்றும் உள்ள வழியில் என்னை நடத்துவீர்.

1
ஆண்டவரே! நீர் என்னை ஆய்ந்து அறிந்திருக்கின்றீர்!
2
நான் அமர்வதையும் எழுவதையும் நீர் அறிந்திருக்கின்றீர்; என் நினைவுகளை எல்லாம் தொலையிலிருந்தே உய்த்துணர்கின்றீர்.
3
நான் நடப்பதையும் படுப்பதையும் நீர் அறிந்துள்ளீர்; என் வழிகள் எல்லாம் உமக்குத் தெரிந்தவையே. - பல்லவி

7
உமது ஆற்றலை விட்டு நான் எங்கே செல்லக்கூடும்? உமது திருமுன்னிலிருந்து நான் எங்கே தப்பியோட முடியும்?
8
நான் வானத்திற்கு ஏறிச் சென்றாலும் நீர் அங்கே இருக்கின்றீர்! பாதாளத்தில் படுக்கையை அமைத்துக் கொண்டாலும் நீர் அங்கேயும் இருக்கின்றீர்! - பல்லவி

9
நான் கதிரவனின் இடத்திற்கும் பறந்து சென்றாலும் மேற்கே கடலுக்கு அப்பால் வாழ்ந்தாலும்,
10
அங்கேயும் உமது கை என்னை நடத்திச் செல்லும்; உமது வலக்கை என்னைப் பற்றிக்கொள்ளும். - பல்லவி

13
ஏனெனில், என் உள் உறுப்புகளை உண்டாக்கியவர் நீரே! என் தாயின் கருவில் எனக்கு உரு தந்தவர் நீரே!
14ab
அஞ்சத்தகு, வியத்தகு முறையில் நீர் என்னைப் படைத்ததால், நான் உமக்கு நன்றி நவில்கின்றேன்; உம் செயல்கள் வியக்கத்தக்கவை என்பதை என் மனம் முற்றிலும் அறியும். - பல்லவி

நற்செய்திக்கு முன் வாழ்த்தொலி

திபா 95: 8b, 7b

அல்லேலூயா, அல்லேலூயா! இன்று உங்கள் இதயத்தைக் கடினப்படுத்திக் கொள்ளாதீர்கள். மாறாக நீங்கள் அவரது குரலுக்குச் செவிகொடுத்தால் எத்துணை நலம்! அல்லேலூயா.

நற்செய்தி வாசகம்

என்னைப் புறக்கணிப்பவர் என்னை அனுப்பினவரையே புறக்கணிக்கிறார்.

✠ லூக்கா எழுதிய நற்செய்தியிலிருந்து வாசகம் 10: 13-16

அக்காலத்தில்

இயேசு கூறியது: “கொராசின் நகரே, ஐயோ! உனக்குக் கேடு! பெத்சாய்தா நகரே, ஐயோ! உனக்குக் கேடு! ஏனெனில் உங்களிடையே செய்யப்பட்ட வல்ல செயல்கள் தீர், சீதோன் நகரங்களில் செய்யப்பட்டிருந்தால், அங்குள்ள மக்கள் முன்பே சாக்கு உடை உடுத்திச் சாம்பலில் உட்கார்ந்து, மனம் மாறியிருப்பர். எனினும் தீர்ப்பு நாளில் தீருக்கும் சீதோனுக்கும் கிடைக்கும் தண்டனையை விட உங்களுக்குக் கிடைக்கும் தண்டனை கடினமாகவே இருக்கும். கப்பர்நாகுமே, நீ வானளாவ உயர்த்தப்படுவாயோ? இல்லை, பாதாளம் வரை தாழ்த்தப்படுவாய்.

உங்களுக்குச் செவிசாய்ப்பவர் எனக்குச் செவிசாய்க்கிறார்; உங்களைப் புறக்கணிப்பவர் என்னைப் புறக்கணிக்கிறார். என்னைப் புறக்கணிப்பவர் என்னை அனுப்பினவரையே புறக்கணிக்கிறார்.”

ஆண்டவரின் அருள்வாக்கு.


“என்றுமுள வழியில் என்னை நடத்தியருளும்”

அவர் காட்டும் பாதையில் நான் நடப்பேன்:

பிரேசிலுக்கு நற்செய்தி அறிவிக்கச் சென்றவர் ஆர். எஸ்,ஜோன்ஸ் இவர் பிரேசிலில் நற்செய்தி அறிவித்துக்கொண்டிருக்கையில் இவரது உடல்நிலை சரியில்லாமல் போகவே, இவர் தன்னுடைய சொந்த நாட்டிற்குத் திரும்பி வந்துவிட்டார். அங்கு இவருக்குச் சிகிச்சை அளித்த மருத்துவர், இவர் மீண்டுமாகப் பிரேசிலுக்குப் போகக்கூடாது. அப்படிப் போனால் இவரது உடல் நலனை அது வெகுவாகப் பாதிக்கும் என்று எச்சரித்தார். இதனால் இவர் தன்னுடைய சொந்த நாட்டிலேயே இருக்க வேண்டியதாயிற்று.

இதற்கு நடுவில் இவர் ஒரு கூட்டத்தில் கலந்துகொண்டபோது, இவருக்கு நன்கு அறிமுகமான பிபி மெக்கன்னி இவரிடம், “மருத்துவர் உங்களை பிரேசிலுக்குப் போகக்கூடாது என்று சொல்லிவிட்டார். அப்படியானால் உங்கள் எதிர்காலத் திட்டம் என்ன?” என்று கேட்க, “கடவுள் என்னை எங்கே செல்ல வேண்டும் வழி நடத்துகின்றாரோ, அங்கே நான் செல்வேன்” என்று சிரித்துக் கொண்ட சொன்னார் இவர்.

இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்டதும், பிபி மெக்கன்னி, “Wherever He leads I will go” என்ற அற்புதமான பாடலை இயற்றினார். அது பின்னாளில் மிகவும் பிரபலமானது.

ஆம், மிகப்பெரிய நற்செய்திப் பணியாளரான ஆர்.எஸ். ஜோன்ஸ், கடவுள் தன்னை எங்கே செல்ல வேண்டும் என்று வழிநடத்துகின்றாரோ, அங்கே செல்வேன் என்று சொன்னது, அவர் ஆண்டவருடைய வழிநடத்துதலில் படி நடந்தார் என்பதற்கு மிகப்பெரிய சான்றாக இருக்கின்றது. இன்று நாம் பாடக்கேட்ட பதிலுரைப்பாடலில் தாவீது, “இறைவா! என்றும் உள்ள வழியில் என்னை நடத்துவீர்” என்கிறார். அது குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.

திருவிவிலியப் பின்னணி:

இன்று பலர், அரசியல் தலைவர்களும் திரைப்பட நடிகர்களும் தங்களை நல்லமுறையில் வழிநடத்துவார்கள் என்று அவர்களுக்குப் பின்னால் சென்று கொண்டிருக்கின்றார்கள். உண்மையில் அவர்களால் தங்களைப் பின்தொடர்பவர்களை நல்லமுறையில் வழிநடத்த முடியுமா? என்பது கேள்விக்குறியே! ஆனால், ஆண்டவர் இயேசுவால் நம்மை நல்லமுறையில் வழிநடத்த முடியும். ஏனெனில், அவர் வழியும் உண்மையும் வாழ்வுமாய் இருக்கின்றார் (யோவா 14:6).

இன்று நாம் பதிலுரைப்பாடலாகப் பாடக்கேட்ட திருப்பாடலில் அதன் ஆசிரியர் தாவீது, “என்றுமுள்ள வழியில் என்னை நடத்தியருளும்” என்கிறார். தாவீது இவ்வாறு சொல்லக் காரணம், ஆண்டவர் அவரை ஆய்ந்து அறிந்திருந்தார் என்பதால்தான். கடவுள் தாவீதை மட்டுமல்ல, நம் ஒவ்வொருவரையும் ஆய்ந்து அறிந்திருக்கின்றார். அதனால் அவருடைய கையில் நம்மை ஒப்புக்கொடுத்து, அவரது வழியில் நடந்தால் ஆசியைப் பெறுவோம் என்பது உறுதி.

சிந்தனைக்கு:

 பார்வையற்றோரால் மற்றவருக்கு வழிகாட்ட முடியாது. இவ்வுலகில் உள்ள பல தலைர்கள் அப்படித்தான் இருக்கின்றார்கள்.

 ஆண்டவரே உண்மை என்பதால், அவர் நம்மை உண்மையின் பாதையில் வழிநடத்துவார்.

 ஆண்டவரின் வழியில் நடப்போர் இடறி விழுவதில்லை

இறைவாக்கு:

‘என் காலடிக்கு உம் வாக்கே விளக்கு! என் பாதைக்கு ஒளியும் அதுவே! (திபா 119:105) என்பார் திருப்பாடல் ஆசிரியர். எனவே, நாம் நமது காலடிக்கு ஒளியான ஆண்டவருடைய வார்த்தையின்படி நடந்து, இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

- மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.


கடவுளையே புறக்கணிப்பவர்கள்

எது பெரிய பாவம்?:

அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த பன்முகக் கலைஞர் ஜார்ஜ் பெர்னாட்சா. ஒருமுறை செய்தியாளர் ஒருவர் அவரிடம், “உலகிலேயே மிகப்பெரிய பாவம் எது?” என்று கேட்டார். உடனே ஜார்ஜ் பெர்னாட்சா தீவிரமாக யோசிக்கத் தொடங்கினார்.

அவர் தீவிரமாக யோசிப்பதைப் பார்த்த செய்தியாளர், “உலகிலேயே மிகப்பெரிய பாவம் வெறுப்பா?” என்றார். “இல்லை” என்று அவர் சொன்னதும், “விபசாரமா?” என்று செய்தியாளர் கேட்டார். அதற்கும் அவர், “இல்லை” என்றதும், “அப்படியானால் மன்னிக்க மனமின்மையா?” என்று செய்தியாளர் ஒவ்வொன்றாகக் கேட்டுக்கொண்டே வந்தார்.

“நீங்கள் சொன்ன எதுவுமே இல்லை. ஆனால், நீங்கள் சொன்ன எல்லாவற்றையும் விட மிகப்பெரிய பாவம் கண்டுகொள்ளாமை” என்று தெளிவாகப் பதிலளித்தார் ஜார்ஜ் பெர்னாட்சா.

ஆம், கண்டுகொள்ளாமையே மிகப்பெரிய பாவம். இன்றைய நற்செய்தியில் இயேசு மக்கள் தன்னைக் கண்டுகொள்ளாமல், தன்னைப் புறக்கணித்ததற்காக அவர்களைக் கடுமையாகச் சாடுவதைக் குறித்து வாசிக்கின்றோம். அது குறித்து நாம் சிந்திப்போம்.

திருவிவிலியப் பின்னணி:

திருவிவிலியம் வரலாற்றில் அல்லது இயேசுவின் வாழ்வில் நிகழ்ந்த யாவற்றையும் தொகுத்து வைத்திருக்கும் ஒரு வரலாற்று ஏடு அல்ல. மாறாக, அது தூய ஆவியாரின் தூண்டுதலால் எழுதப்பட்ட ஒரு நம்பிக்கை ஏடு. இதில் இயேசுவின் வாழ்வில் நடந்த எல்லாமும் இடம்பெற்றிருக்கும் எனச் சொல்ல முடியாது. அவர் வேறு பல வல்ல செயல்களைச் செய்தார். அவையெல்லாம் திருவிவிலியத்தில் இடம் பெறவில்லை (யோவா 20:30). இந்தப் பின்னணியில் நாம் இன்றைய இறைவார்த்தையை அணுகினால் மிகச் சிறப்பாக இருக்கும்.

நற்செய்தியில் இயேசு கொராசின், பெத்சாய்தா ஆகிய இரு நகர்களைக் கடுமையாகச் சாடுவதைப் பற்றி வாசிக்கின்றோம். இயேசு இந்த இரு நகர்களில் கடவுளின் வார்த்தையை அறிவித்துப் பல வல்ல செயல்களைச் செய்திருந்தார். அதையெல்லாம் அவர்கள் கண்டும், கேட்டும் அவர்மீது நம்பிக்கை கொள்ளாமல் வாழ்ந்து வந்தார்கள். இயேசுவின் விருப்பமெல்லாம் ஒவ்வொருவரும் மிகுந்த கனி தரவேண்டும் என்பதையே ஆகும் (யோவா 15:8) இந்த இரண்டு நகர்களிலும் இருந்தவர்கள் இயேசுவின் போதனையைக் கேட்டும் அவரது வல்ல செயல்களைக் கண்டும் கனிதராமல் இருந்ததால் இயேசு அவர்களைச் சாடுகின்றார்.

இன்றைய முதல் வாசகம் ஆண்டவருக்கும் யோபுக்கும் இடையே நடக்கும் முதல் உரையாடலைப் பதிவு செய்கின்றது. யோபு நேர்மையாய் நடந்தாலும் ஆண்டவரைப் பற்றிச் சரியான புரிதல் இல்லாமல் பேசுகின்றார் இறுதியில் அவர், “என் வாயைக் கையால் பொத்திக் கொள்வேன்” என்று தன் தவற்றை உணர்ந்து பேசுகின்றார்.

கடவுளைப் பற்றி அறிவது இன்றியமையாதது; அதைவிடவும் அவரது போதனையின் படி நடப்பது. நாம் கடவுளை முழுமையாக அறிந்து, அவரது போதனையின் படி நடந்து, மிகுந்த கனிதருவோம்.

சிந்தனைக்கு:

 ஆண்டவரைப் பற்றி அறிவதும் அவரது வழியில் நடப்பதும் நம்மை வாழ்வுக்கு இட்டுச் செல்லும்.

 ஆண்டவரைப் பற்றிய அறியாமையே அழிவுக்குக் காரணம்.

 இறைவார்த்தையைக் கேட்பதும் அதன்படி நடப்பதும் மிகவும் அவசியம்.

இறைவாக்கு:

‘உங்கள் ஒளி மனிதர் முன் ஒளிர்க! அப்பொழுது அவர்கள் உங்கள் நற்செயல்களைக் கண்டு உங்கள் விண்ணகத் தந்தையைப் போற்றிப் புகழ்வார்கள்’ (மத் 5:16) என்பார் இயேசு. எனவே, நம் கடவுளின் வார்த்தையைக் கேட்டு, அதன்படி நடந்து, உலகிற்கு ஒளியாய் இருந்து, இறையருளை நிறைவாகப் பெறுவோம்.

- மறைத்திரு. மரிய அந்தோணிராஜ், பாளையங்கோட்டை மறைமாவட்டம்.


♥️கத்தோலிக்க தூதன் (Catholic Voice) குடும்பத்தில் இணைந்திடுங்கள்♥️

- No comments:
Labels: , , ,

Daily Saint - இன்றைய புனிதர் (29-09-2022)

 † இன்றைய புனிதர் †



(செப்டம்பர் 29)
✠ புனிதர் மிக்கேல் ✠
(St. Michael)
அதிதூதர்:
(Archangel)
ஏற்கும் சமயம்:
ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை
(Roman Catholic Church)
ஆங்கிலிக்கன் சமூகம்
(Angilikkan Communion)
கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை
(Eastern Orthodox Church)
எதியோப்பிய டெஹவெடோ திருச்சபை
(Ethiopian Tehawedo Church)
லூதரனியம்
(Luthernism)
இஸ்லாம்
(Islam)
யூதம்
(Judaism)
நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 29
பாதுகாவல்:
கத்தோலிக்க திருச்சபையின் பாதுகாவலர்; கீவ், யூதர்களைப் பாதுகாப்பவர், காவலர், இராணுவ வீரர், காவலர், வியாபாரி, கடற்படையினர், வானிலிருந்து குதிக்கும் வீரர்
மிக்கேல் எனப்படுபவர் யூதம், கிறிஸ்தவம், இஸ்லாம் ஆகிய சமயங்களின் நம்பிக்கையின்படி ஓர் தேவதூதர் ஆவார். கத்தோலிக்க திருச்சபை, கிழக்கு மரபுவழி திருச்சபை, ஆங்கிலிக்கம், லூதரனியம் ஆகிய சபைகள் இவரை புனிதராகவும், அதிதூதராகவும் கொள்கின்றன. இவரை தலைமை தூதர் என விவிலியம் குறிக்கின்றது. எபிரேயத்தில் மிக்கேல் என்னும் பெயருக்கு கடவுளுக்கு நிகர் யார்? என்று பொருள் உண்டு.
பழைய ஏற்பாட்டில் மிக்கேல்:
பழைய ஏற்படான எபிரேய விவிலியத்தில், தானியேல் நூலில் மிக்கேல் பற்றி தானியேல் (தானியேல் 10:13-21) குறிப்பிடுகின்றார். அவர் உண்ணா நோன்புடன் ஓர் காட்சி காண்கிறார். அதில் ஒரு தூதர் மிக்கேல் இசுரயேலின் பாதுக்காப்பாளர் என மிக்கேல் அழைக்கப்படுகின்றார். தானியேல் மிக்கேலை "தலைமைக் காவலர்" என்று அழைக்கிறார். பின்னர் அதே காட்சியில் (தானியேல் 12:1) ""கடைசி காலத்தில்" பின்வரும் நிகழ்ச்சிகள் மிக்கேலின் பங்கு பற்றி தானியேலுக்கு அறிவுறுத்தபடுகிறது:
அக்காலத்தில் உன் இனத்தார்க்குத் தலைமைக் காவலரான மிக்கேல் எழும்புவார். மக்களினம் தோன்றியது முதல் அக்காலம் வரை இருந்திராத துன்ப காலம் வரும். அக்காலத்தில் உன் இனத்தார் விடுவிக்கப்படுவர். நூலில் யார் யார் பெயர் எழுதப்பட்டுள்ளதோ, அவர்கள் அனைவரும் மீட்கப்படுவார்கள்.
புதிய ஏற்பாட்டில் மிக்கேல்:
வெளிப்படுத்துதல் நூலில் விண்ணகத்தில் நடந்த போர் பற்றி குறிப்பிடப்படுகிறது. பின்வரும் விவிலிய வசனங்கள் அதை குறிக்கின்றது (வெளி 12 அதிகாரம் )
7. பின்னர் விண்ணகத்தில் போர் மூண்டது. மிக்கேலும் அவருடைய தூதர்களும் அரக்கப் பாம்போடு போர் தொடுத்தார்கள்: அரக்கப் பாம்பும் அதன் தூதர்களும் அவர்களை எதிர்த்துப் போரிட்டார்கள். 8 அரக்கப் பாம்பு தோல்வியுற்றது. விண்ணகத்தில் அதற்கும் அதன் தூதர்களுக்கும் இடமே இல்லாது போயிற்று. 9 அப்பெரிய அரக்கப் பாம்பு வெளியே தள்ளப்பட்டது. அலகை என்றும் சாத்தான் என்றும் அழைக்கப் பெற்ற அதுவே தொடக்கத்தில் தோன்றிய பாம்பு. உலகு முழுவதையும் ஏமாற்றிய அது மண்ணுலகுக்குத் தள்ளப்பட்டது: அதன் தூதர்களும் அதனுடன் வெளியே தள்ளப்பட்டார்கள்.
யூதா 1ம் அதிகாரம் ஒன்பதாம் வசனத்தில், மிக்கேல் பற்றி குறிப்பிடப்படுகின்றது.
9. தலைமைத் தூதரான மிக்கேல், மோசேயின் உடலைக் குறித்து அலகையோடு வழக்காடியபோது அதனைப் பழித்துரைத்துக் கண்டனம் செய்யத் துணியவில்லை. மாறாக, ஆண்டவர் உன்னைக் கடிந்து கொள்வாராக என்று மட்டும் சொன்னார்.
----------------------------------------------------------------
† இன்றைய புனிதர் †
(செப்டம்பர் 29)
✠ புனிதர் ரபேல் ✠
(St. Raphael)
அதிதூதர்:
(Archangel)
ஏற்கும் சமயம்:
கிறிஸ்தவம்
(Christianity)
யூதம்
(Judaism)
இஸ்லாம்
(Islam)
நினைவுத் திருவிழா: செப்டம்பர் 29
பாதுகாவல்:
மருந்தாளுணர்கள்; குருடர்; உடல் நோய்கள்; நோயாளிகள்; கண் கோளாறுகள்; காதலர்கள்; செவிலியர்கள்; மன நோய்; பயணிகள்; இடையர்கள்; இளையோர்; பாதுகாவல் தேவதைகள்; சியாட்டில் உயர்மறைமாவட்டம் (Archdiocese of Seattle);
மேடிசன் மறைமாவட்டம் (Diocese of Madison); மருத்துவர்கள்; பயணிகள்; இளைஞர்கள்;
டுபுக்யு உயர்மறைமாவட்டம் (Archdiocese of Dubuque); வாஷிங்க்டன்; பிலிப்பைன்ஸ்; ஆடு மேய்ப்பவர்கள்.
எபிரேய மொழியில் கூறப்படும் இவரின் பெயரின் பொருள் "கடவுள் குணமளிக்கின்றார்" என்பதாகும். இவரும் இறைவனின் முக்கிய தூதர்கள் எழுவரில் ஒருவர் ஆவார். இவர் கடவுளிடம் பரிந்து பேசி குணமளிக்கிறவராக இருக்கின்றார். நீண்ட பயணங்களிலும் பாதுகாப்பான பயணத்தை கொடுக்கின்றார்.
யூத மற்றும் கிறிஸ்தவ மரபுப்படி குணப்படுத்தும் இறைதூதர் ஆவார். கத்தோலிக்கர்கள் மற்றும் மரபுவழி திருச்சபையினரால் இறையேவுதல் பெற்ற நூலாக ஏற்கப்பட்ட விவிலியத்தின் பழைய ஏற்பாட்டுப் பகுதியாகிய இணைத் திருமுறைத் தொகுப்பைச் சேர்ந்த ஏழு நூல்களுள் ஒன்றான தோபித்து நூலில் அதிதூதர் புனிதர் ரபேல், குறிக்கப்பட்டுள்ளார். விவிலியத்தில் பெயரோடு குறிக்கப்பட்டுள்ள மூன்று தூதர்களுள் இவரும் ஒருவர் ஆவார்.
விவிலியத்தில் கடவுளுடைய முன்னிலையில் பணிபுரியும் ஏழு வானதூதர்களுள் ஒருவர் தாம் என இவரே குறிப்பிடுவதாக உள்ளது.
இவரே தோபியாசும் அவர் மருமகள் சாராவும் மன்றாடியபோது அவர்களின் வேண்டுதல்களையும் நற்செயல்களையும் எடுத்துச்சென்று ஆண்டவரின் திருமுன் ஒப்படைதவரும், தோபியாசை சோதிக்க அனுப்பப்பட்டவரும், அவருக்கும் அவரின் மருமகள் சாராவுக்கும் நலம் அருளக் கடவுளால் அனுப்பப்பட்டவரும் ஆவார்.
----------------------------------------------------
† இன்றைய புனிதர் †
(செப்டம்பர் 29)
✠ புனிதர் கபிரியேல் ✠
(St. Gabriel)
அதிதூதர்:
(Archangel)
ஏற்கும் சமயம்:
கிறிஸ்தவம்
(Christianity)
யூதம்
(Judaism)
இஸ்லாம்
(Islam)
கபிரியேல், ஆபிரகாமிய மதங்களின் நம்பிக்கையின்படி, கடவுளின் செய்தியை மனிதர்களுக்கு கொண்டு செல்லும் தேவதூதர் ஆவார்.
கடவுளின் முக்கிய அதிதூதர்கள் ஏழு பேரில் இவரும் ஒருவர். மரியன்னைக்கு மங்களவார்த்தையின் வழியாக இறைமகன் இயேசுவின் பிறப்பை முன்னறிவித்தவர். திருமுழுக்கு யோவானின் பிறப்பை, சக்கரியாசுக்கு முன்னறிவித்தவரும் இவர்தான்.
கிறிஸ்தவ நம்பிக்கைகள்:
இவரைப்பற்றிய குறிப்பு முதன் முதலில் காணக்கிடைப்பது தானியேல் நூலில் ஆகும். லூக்கா நற்செய்தியில் இவர் திருமுழுக்கு யோவான் மற்றும் இயேசு கிறிஸ்துவின் பெற்றோர்களுக்கு அவர்களின் பிறப்பை முன் அறிவிப்பதாய் அமைகின்றது. கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவர்கள் இவரை அதிதூதர் என அழைக்கின்றனர்.
தனித்தீர்வையின்போது, இறைவனின் முன்னிலையில் நிற்பவர் இவர். இறைவனால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் மக்களின் நெற்றியில் ஆசீர் அளிப்பவரும் இவர். இயேசுவின் பிறப்பை, பெத்லேகேமில் இடையர்களுக்கு அறிவித்தவர்.
இவர் தாழ்ச்சியையும், ஆறுதலையும் இறைவனிடமிருந்து பெற்று மக்களுக்கு தருகின்றார். இவர், பெர்சியா என்ற நாட்டிற்கு நிகழவிருந்த வீழ்ச்சியையும், வெற்றியையும் முன்னறிவித்தார். இவர் மரியன்னையிடம் கூறிய வாழ்த்துச் செய்தி, இன்று திருச்சபையில் மூவேளை செபமாக செபிக்கப்படுகின்றது.
இஸ்லாமிய நம்பிக்கைகள்:
இஸ்லாமிய சமயத்தில் இவர் ஜிப்ரீல் என்று அரபு மொழியில் அழைக்கப்படுகிறார். இறைவனின் செய்தியை அவரின் தூதுவர்களான நபிமார்களுக்கு கொண்டு செல்பவர் என புனித குரான் குறிப்பிடுகின்றது.
இவர், இயேசுவின் தாய் மரியாளுக்கு இயேசு பிறக்கும் நற்செய்தியை இறைவனிடம் இருந்து மரியாளிடம் கொண்டு சேர்த்ததாக குரான் குறிப்பிடுகிறது.
இஸ்லாமிய நம்பிக்கையில், இவர்தான் அனைத்து இறைத்தூதர்களுக்கும் இறை செய்தியை கொண்டு சேர்த்ததாக நம்பப்படுகிறது.
மேலும், புனித குரான் இவர் மூலமாகவே முகமது நபியவர்களுக்கு அருளப்பட்டது என்பது இஸ்லாமிய நம்பிக்கை.
பிற நம்பிக்கைகள் :
சிலசமயங்களில், குறிப்பாக புது யுக இயக்கத்தினரால் பெண்பாலிலும் இவர் குறிப்பிடப்படுகிறார்.
-------------------------------------------------------------------
† Saint of the Day †
(September 29)
✠ St. Michael ✠
Archangel:
Biographical selection:
Michael is a masculine given name that comes from Hebrew, derived from the question, meaning "Who is like God?"
The Church considers St. Michael, who stands between mankind and the Divinity, as the mediator of her liturgical prayer. God, who made the visible and invisible hierarchies with admirable order, makes use of the ministry of the celestial spirits for his glory. The angelical choirs, who contemplate ceaselessly the face of the Father, know, better than men, how to adore and contemplate the beauty of His infinite perfections.
The Church on earth also invites the celestial spirits to praise and glorify the Lord, to worship and ceaselessly adore Him. This contemplative mission of the Angels is a model for us, as St. Leo reminds us in the beautiful preface of his Sacramental:
“It behoves us to render graces to Thee, who teaches us through Thy Apostle that our life is directed toward Heaven; that Thou dost benevolently desire that our spirits are transported to the heavenly region, the home of those whom we venerate and that especially on this day, the feast day of St. Michael the Archangel, we ascend to these heights."
Comments:
St. Michael is the chief of the Angels who fought against the Devil and the bad Angels and threw them into Hell. He is the chief of the Guardian Angels of individuals, and also of institutions. He himself is the Guardian Angel of the institution of all institutions, which is the Holy Roman Catholic and Apostolic Church. He has, therefore, a mission of tutelage. Regarding such a mission, we can ask what relation exists between St. Michael’s first mission of defeating the revolted Angels and the protection he gives men in this valley of tears.
The two missions are linked. God wanted St. Michael to be His shield against the Devil in the first celestial fight. He also wants St. Michael to be the shield of men against the Devil, and the shield of the Holy Catholic Church as well. But St. Michael does not limit himself to be a shield of protection. He is also a sword to defeat and hurl the enemy into Hell. It is a double mission that is correlated.
For this reason, in the Middle Ages St. Michael was considered the first knight, the celestial knight: faithful, strong, and pure as a knight should be. He was also victorious, because he put all his trust in God, and after the birth of Our Lady, all his confidence in her.
It is this admirable figure of St. Michael whom we should consider our natural ally in the fights in which we are called to engage in defence of the honour of God, Our Lady, the Holy Church, and Christian Civilization. With St. Michael as our model, we should defend them as a shield, and attack their enemies like a sword in order to destroy the Devil’s empire and establish the Reign of Mary on this earth. St. Michael should be our special patron.
The selection points to a particular aspect of devotion to the Angels that should be stressed. The Angels are inhabitants of the celestial court who continuously see God face-to-face. The apex of angelic and human happiness is to contemplate God, and this is the essence of life in Heaven; it is what makes Heaven the motherland of our souls. God continuously manifests new aspects of Himself that suffuse the Angels with happiness.
In epochs of true faith, something of this heavenly happiness filtrates to earth and is communicated to some pious souls, who, in their turn, express it to the entire Church and incorporate it into her spiritual treasure for us to share. Today we sorely lack this sense of heavenly happiness and, therefore, we have less appetite for Heaven. Many persons only have an appetite for earthly things. If they could understand for only one moment the consolation that comes from the consideration of heavenly things, they would understand how provisory earthly goods are, how worthless they are, how other values far transcend them. If they understood these things, they would be able to remove themselves from their attachment to earthly goods.
But, these days, people are enthusiastic about money, petty politics, worldly things, trivial life, and its little news. They are no longer elevated souls who are enthused by great doctrinal problems and celestial things.
What we are so greatly lacking today is precisely what the holy Angels can obtain for us. They are inundated with heavenly happiness, which they can communicate to us. So, let us ask them to give us the desire for celestial things. This is an excellent thing to ask on St. Michael the Archangel’s feast day, that we might model ourselves after him and become the perfect knights of Our Lady on this earth.
~ Late Prof. Plinio Corrêa de Oliveira
-----------------------------------------------------
† Saint of the Day †
(September 29)
✠ St. Raphael ✠
Archangel, 'Angel of Tobit', Angel of the Trumpet:
Venerated in: Judaism, Christianity, Islam
Feast: September 29
Patronage:
Apothecaries; Ordained marriage; Blind people; Bodily ills; Diocese of Madison, Druggists; Archdiocese of Dubuque, Lowa; Eye problems; Guardian angels; Happy meetings; Insanity; Lovers; Mental illness; Nightmares; Nurses; Pharmacists; Healing; Physicians; Archdiocese of Seattle, Washington; Abra de Ilog, Mindoro Occidental, Philippines; Aloguinsan, Cebu, Shepherds; Sick people; Travelers; Young people
Raphael performs all manners of healing according to all Abrahamic religions.
Raphael as being one of the three angels that appeared to Abraham in the oak grove of Mamre in the Book of Genesis. Raphael is also mentioned in the Book of Enoch alongside archangels Michael, Gabriel and Uriel.
Raphael was generally associated with the angel mentioned in the Gospel of John as stirring the water at the healing pool of Bethesda. Raphael is also an angel in Mormonism, as he is briefly mentioned in the Doctrine and Covenants. Raphael is also mentioned in the Book of Tobit, which is accepted as canonical by Catholics, Orthodox, and some Anglicans. Raphael is a venerated angel within the Roman Catholic, Eastern Orthodox, Anglican, and Lutheran traditions, and he is often given the title "Saint Raphael".
In Islam, Raphael is the fourth major angel; and in the Muslim tradition, he is known as Israfil. Though unnamed in the Quran, hadith identifies Israfil with the angel of Dura 6, Verde 73. Within Islamic eschatology, Israfil is traditionally attributed to a trumpet, which is poised at his lips, and when God so commands he shall be ready to announce the Day of Resurrection.
The name of the angel Raphael appears in the Biblical Book of Tobit. The Book of Tobit is considered deuterocanonical by Catholics, Orthodox, and some Anglicans. Raphael first appears disguised in human form as the travelling companion of Tobit's son, Tobiah calling himself "Azarias the son of the great Ananias". During the course of the journey, the archangel's protective influence is shown in many ways including the binding of a demon in the desert of upper Egypt. After returning and healing the blind Tobit, Azarias makes himself known as "the angel Raphael, one of the seven, who stand before the Lord" Tobit 12:15. He is venerated as Saint Raphael the Archangel.
Regarding the healing powers attributed to Raphael, there is his declaration to Tobit (Tobit, 12) that he was sent by the Lord to heal him of his blindness and to deliver Sarah, his future daughter-in-law, from the demon Asmodeus, who kills every man she marries on their wedding night before the marriage can be consummated.
In the New Testament, only the archangels Gabriel and Michael are mentioned by name (Luke 1:9–26; Jude 1:9). Later manuscripts of John 5:1–4 refer to the pool of Bethesda, where the multitude of the infirm lay awaiting the moving of the water, for "an angel of the Lord descended at certain times into the pond; and the water was moved. And he that went down first into the pond after the motion of the water was made whole of whatsoever infirmity he lay under". Because of the healing role assigned to Raphael, this particular angel is generally associated with the archangel.
Comments:
Regarding devotion to the Angels, something rarely spoken about today is that Heaven is a true court. When I was a boy and the egalitarian spirit was less pervasive in society, more was said about the Heavenly Court. Books of piety, religion teachers and people, in general, spoke much more about the Heavenly Court.
The idea of a heavenly court is based on the idea that God stands before the Angels and Saints as a King before his court. Because of the similarity that exists between Heaven and creation, the earthly courts in many ways are images of the Heavenly Court. For example, following the monarchic protocol that existed to make the work of the King easier, there were eminent nobles who assisted the King when he received placets, that is, the requests of his people.
First, each person would approach the King, be presented by a noble, and speak briefly with the King putting forth his request. Then, he would deliver a scroll with his formal request to the King, which would be passed to a high dignitary and placed on a table. In this way, the King would hear many different persons in an audience. Their requests would be examined by a special council, which would give its opinion and ask the King for his final decision.
You can see that requests to the King, as well as his decisions, were mediated by many nobles. One would reach the King through the same steps that served to distribute his decisions. In the court, there is a hierarchy of functions, dignities, and mediations that allow an individual to approach the King, as well as for the King to reach the individual. This is the mechanism of the court.
In the Heavenly Court, much the same thing happens. In absolute terms, God Our Lord does not need anyone. However, since He created a multitude of diverse beings, it is natural that He would give these creatures tasks according to their positions, dignities, and missions. It is also natural that these beings would exert a special efficiency, brilliance, and splendour to serve their Creator.
Heaven needs, therefore, a life with hierarchy, diversification of function, protocol, and dignity of the court. One of the consequences of this is that, according to the order created by God, the Angels should be the intercessors and rulers of men.
The feast day of St. Raphael reminds us that he is an eminent intercessor – a special patron of the sick and travellers – who brings our prayers to God. He is one of the highest angelic spirits that assist God and, therefore, has conditions to ask God for the graces we need.
This general consideration inspired by St. Raphael’s mission shows us how similar earthly realities are to heavenly realities. Insofar as we love the earthly realities that are similar to those of Heaven, we are preparing ourselves for Heaven. Love of hierarchy, nobility, distinction, and elevation prepare us for Heaven.
This preparation for Heaven is ever more necessary as we sink into a world of horror. Our exterior surroundings are increasingly monstrous, chaotic and disorganized. In order not to fall into despair, the human soul needs to see something that is magnificent and well-organized. It is harmful to a man’s soul to live in constant disarray, seeing things deteriorating and decaying. Since everything that is elevated and dignified is disappearing from the earth, our desire for Heaven should intensify in order not to lose the psychological conditions to survive in this world.
Just to have an idea of the splendour of St. Raphael, we can consider that a saint, whom I think was Blessed Anna Maria Taigi but I am not sure, saw her Guardian Angel. When she saw him, she prostrated herself on the ground to adore him, thinking that he was God. The Angel then explained that he was just her Guardian Angel. From this, we can have an idea of how the splendour of a simple Guardian Angel – who belongs to the lowest choir of Angels – is absolutely superior to our human nature. Further, if this is the case regarding a simple Guardian Angel, we see that it is almost unimaginable for the human mind to grasp the full splendour of St. Raphael.
Is there a way for us to visualize the relation of St. Raphael with Our Lady? We know that it is difficult, but returning to the earthly realities that are images of Heaven, we can picture how St. Louis of France, for example, would have dealt with his mother, Blanche of Castile. He was a tall man, handsome, magnificent, who both attracted and imposed respect. He was affable to his friends and terrible before his enemies. He was the most grandiose and decorous king of his time. He was also a saint, and the aura of sanctity reflected in him. This grand man was a devoted son as well. If we imagine him speaking with Blanche of Castile, we picture in the scene a great distinction, elevation, and sublimity.
This image provides us with an analogy to understand the relation of St. Raphael with Our Lady. St. Louis was a kind of angel on the earth; St. Raphael is a kind of St. Louis in Heaven. The transposition gives us an idea of the joy that we will have in Heaven contemplating St. Raphael.
Let us ask him to help us to reach Heaven in order to contemplate him. We should also ask him to help us maintain a constant consideration of the celestial order to give us consolation and the hope of Heaven and the Reign of Mary in the increasingly sad days in which we live.
~ Late Prof. Plinio Corrêa de Oliveira
--------------------------------------------------------------
† Saint of the Day †
(September 29)
✠ St. Gabriel ✠
Archangel, Angel of Revelation:
Venerated in:
Judaism
Christianity
Islam
Bahá'í Faith
Feast: September 29
Patronage:
Telecommunication Workers, Radio Broadcasters, Messengers, Postal Workers, Clerics, Diplomats, Stamp Collectors, Portugal, Santander, Cebu, Ambassadors
St. Gabriel is an archangel who typically serves as God's messenger.
Gabriel only appears by name in those two passages in Luke. In the first passage, the angel identified himself as Gabriel, but in the second it is Luke who identified him as Gabriel. The only other named angels in the New Testament are Michael the Archangel (in Jude 1:9) and Abaddon (in Revelation 9:11). Gabriel is not called an archangel in the Bible. Believers are expressly warned not to worship angels (in Colossians 2:18-19 and Revelation 19:10).
In the New Testament, the only two references of St. Gabriel are the foretelling to Zachary of the birth of St. John the Baptist, and the Annunciation reported by St. Luke (1:26-28). He was delegated by God to deliver that magnificent message to Our Lady.
We can glean an idea of this Archangel by considering the character of the task he received, for there is a relation between the nature and virtue of the Angel and the mission he receives from God. Through one thing we can conjecture the other.
Gabriel means fortitude Dei, the power of God. What was the essence of the message he delivered to Our Lady? It affirmed various things:
First, he announced the Incarnation of the Word, therefore, the greatest act of power and decision that God exercised over the world. When the Word took human flesh, it prepared the way for the Redemption of humankind, which signified its rescue from Original Sin. That is, the Word was King of Creation by right, and from the moment of Redemption, He was also its King by conquest. St. Gabriel, therefore, is the one who announced this victory over the Devil and the salvation of the fallen human race. He was the herald who went before the victorious King announcing His arrival, His victory, and His kingdom.
Second, he is the devotee of Mary par excellence. He was the one who first greeted her with the Hail Mary – Ave Maria. More than that, he was the one who revealed to Our Lady who she was. Until that moment, according to the good interpretations that I know, Our Lady did not know that she was to be the mother of the Messiah. She was praying for the coming of the Messiah and had a premonition that this would happen in her days. So, she asked to be the servant of the mother of the Messiah. This was her great desire.
It was St. Gabriel who revealed to her that she and no one else would be the Mother of God. He made her understand the reason for the rivers of precious graces she had continuously received. It was he who made her comprehend the depth of the sanctity she was called to have and to understand her own mission.
He was a kind of prophet who showed her the life she should live and the path she should tread. He revealed Mary to Mary.
Doing this he rendered her the best service any creature could offer. It was an act of supreme nobility that God commanded St. Gabriel to carry out. In fulfilling it, a special link was established between the two; he is a great devotee of Our Lady and has a special union with her. This is another aspect of the personality of St. Gabriel.
Third, we can also consider the essential purity of the message he delivered. There is no message so chaste as the one that announced the virginal maternity of Mary. It indicated that God’s love of purity was so great that He desired to preserve her immaculate virginity. He determined that Our Lord Jesus Christ should be conceived without the concurrence of man, making her the Spouse of the Holy Ghost.
We see in St. Gabriel, then, an Angel who is a special protector of purity. If some of us were to see him, we would feel inspired in our will and sensibility to acquire a most eminent purity.
So, we can turn to St. Gabriel and pray to him on his feast day which the Church had the delicacy to put on the eve of the Feast of the Annunciation.
Considering that St. Gabriel announced to Our Lady – and through her to all humankind – the coming of the Messiah, the victory Christ would win over the Devil, and the establishment of His Reign on earth, today we can ask him for the coming of the Reign of Mary.
The situation of our days is such that in many regards it is worse than the situation of the world prior to the event of the Annunciation. Therefore, we can ask Our Lord and Our Lady through St. Gabriel to come and re-conquer, to put an end to this period of darkness, and through Mary, to establish the Kingdom of Christ. Our Lord, Who closed that period of History in the past, can now open a new one. Jesus Christ is the one who has the key that opens and closes, as the Apocalypse affirms. Let us pray to St. Gabriel that he comes to announce this now.
We should also ask him for a super-abundant devotion to Our Lady, a devotion that increases every day until our last breath.
Finally, we should ask St. Gabriel for a most ardent and intransigent love of purity; that is to say, a militant love of purity, with a correspondent horror for any type of impurity.
~ Late Prof. Plinio Corrêa de Oliveira

♥️கத்தோலிக்க தூதன் (Catholic Voice) குடும்பத்தில் இணைந்திடுங்கள்♥️

- No comments:
Labels: , , ,
Subscribe to: Posts (Atom)

Daily Bread - அன்றாட இறைவார்த்தைப் பகிர்வு (31-01-2023)

  பொதுக்காலம் 4ஆம் வாரம் - செவ்வாய் முதல் வாசகம் நமக்குக் குறிப்பிட்டுள்ள பந்தயத்தில் மன உறுதியோடு ஓடுவோமாக. எபிரேயருக்கு எழுதப்பட்ட திருமுக...