Daily Saint - இன்றைய புனிதர் (29-08-2022)

 † இன்றைய புனிதர் †

ஆகஸ்ட் 29

✠ புனிதர் திருமுழுக்கு யோவானின் தலை துண்டிக்கப்படுதல் ✠

நினைவுத் திருநாள் :

ஆகஸ்ட் 29 (ரோமன் கத்தோலிக்கம்)

திருமுழுக்கு யோவானின் கொடிய மரணம் :

ஒரு மன்னன் போதையில் செய்த சத்தியமும், அவனுடைய மரியாதைக்குரிய ஆழமற்ற உணர்வும், ஒரு பெண்ணின் மயக்கும் நடனமும், ஒரு ராணியின் வெறுப்பு சூழ்ந்த இருதயமும் இணைந்து, திருமுழுக்கு யோவானின் மறைசாட்சியத்துக்கு வழிகோலியது.

திருமுழுக்கு யோவான் சாதாரண மக்களின் தவறுகளை மட்டுமின்றி, அதிகாரத்திலும் பதவியிலும் இருந்தவர்களின் நெறிகேடானச் செயல்களையும் கடவுளின் பெயரால் கண்டித்தார். அவ்வாறே, “கலிலேயாவின்” (Galilee) குறுநில அரசன் “ஹெராட்” (Herod Antipas), “நபடேயா” அரசன் “அரேடாசின்” (King Aretas of Nabataea) மகளான தமது மனைவி “ஃபசேலிசை” (Phasaelis) விவாகரத்து செய்துவிட்டு, தமது சகோதரன் “முதலாம் ஹெராட் பிலிப்பின்” (Herod Philip I) மனைவி “ஹெரோடியாவை” (Herodias) மனைவியாக சேர்த்துக் கொண்டிருந்ததையும் யோவான் கண்டித்து வந்தார்.

ஹெராட், ஹெரோடியாவின் பொருட்டு ஆளனுப்பி யோவானைப் பிடித்துக் கட்டிச் சிறையில் அடைத்திருந்தான். இருப்பினும், யோவான் நேர்மையும் தூய்மையும் உள்ளவர் என்பதை ஹெராட் அறிந்து அஞ்சி, அவருக்குப் பாதுகாப்பு அளித்து வந்தான். அவர் சொல்லைக் கேட்டு மிகக் குழப்பமுற்ற போதிலும், அவருக்கு மனமுவந்து செவிசாய்த்தான். இதனால் ஹெரோடியா யோவான் மீது காழ்ப்புணர்வு கொண்டு, அவரைக் கொலை செய்ய விரும்பி காத்திருக்கலானாள்.

ஒரு நாள் ஹெரோடியாவுக்கு நல்ல வாய்ப்பு ஒன்று கிடைத்தது. ஹெராட் தன் பிறந்த நாளில் அரசவையினருக்கும், ஆயிரத்தவர் தலைவர்களுக்கும் கலிலேய முதன்மைக் குடிமக்களுக்கும் ஒரு விருந்து படைத்தான். அவ்விருந்தில், ஹெரோடியாவின் மகள் “சலோமி” (Salome), ஹெராட் மற்றும் விருந்தினர் முன்னிலையில் நடனமாடி அகமகிழச் செய்தாள்.

போதையிலிருந்த அரசன் ஹெராட் சலோமியிடம், "உனக்கு என்ன வேண்டுமானாலும் கேள், தருகிறேன்" என்றான். அவள் வெளியே சென்று, "நான் என்ன கேட்கலாம்?" என்று தன்தாயை வினவினாள். அவள், "திருமுழுக்கு யோவானின் தலையைக் கேள்" என்றாள். உடனே சிறுமி அரசனிடம் விரைந்து வந்து, "திருமுழுக்கு யோவானின் தலையை ஒரு தட்டில் வைத்து இப்போதே எனக்குக் கொடும்" என்று கேட்டாள்.

இதைக் கேட்டு அதிர்ச்சியடைந்த அரசன் மிகவும் வருந்தினான். இருப்பினும், விருந்தினர்முன் தாம் உறுதியளித்ததை மறுக்க விரும்பவில்லை. தயக்கத்துடனேயே, அரசன் ஒரு காவலனை அனுப்பி யோவானுடைய தலையைக் கொண்டுவருமாறு பணித்தான். அவன் சென்று சிறையில் அவருடைய தலையை வெட்டி, அதை ஒரு தட்டில் கொண்டுவந்து சலோமியிடம் கொடுக்க, அவளும் அதை வாங்கி தன் தாயிடம் கொடுத்தாள்.

இதைக் கேள்வியுற்ற யோவானுடைய சீடர்கள் வந்து அவருடைய உடலை எடுத்துச் சென்று ஒரு கல்லறையில் வைத்தார்கள்.

ஜெலாசியன் திருத்தந்தைக்கு உரித்தாக்கப்படுகின்ற முற்கால வழிபாட்டு புத்தகத்தில் கண்டுள்ளபடி இன்றைய திருநாளின் பெயர், "புனித திருமுழுக்கு யோவானின் பாடுகள்" என்றும், "புனித திருமுழுக்கு யோவானின் தலை வெட்டுண்டது" என்றும் அழைக்கப்படுகின்றது.

 

(ஆகஸ்டு 29)

✠ புனிதர் யூப்ரேசியா எலுவத்திங்கல் ✠
(St. Euphrasia Eluvathingal)

இந்திய கார்மேல் சபை அருட்சகோதரி:
(Indian Carmelite Nun)

பிறப்பு: அக்டோபர் 17, 1877
காட்டூர், திரிச்சூர் மாவட்டம், கேரளம், இந்தியா
(Kattoor, Aranattukara, (Mother House), Thrissur, Kerala, India)

இறப்பு: ஆகஸ்ட் 29, 1952
ஒல்லூர், திரிச்சூர், கேரளம், இந்தியா
(Ollur, Thrissur, Kerala, India)

ஏற்கும் சமயம்:
கத்தோலிக்க திருச்சபை, சீரோ மலபார் வழி
(Syro-Malabar Church/ Eastern Catholic Church)

அருளாளர் பட்டம்: டிசம்பர் 3, 2006
கர்தினால் வர்க்கி விதயத்தில்
(Cardinal Mar Varkey Vithayathil)

புனிதர் பட்டம்: நவம்பர் 23, 2014
திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ்
(Pope Francis)

முக்கிய திருத்தலங்கள்:
சீரோ மலபார் புனித மரியா கோவில், ஒல்லூர்

நினைவுத் திருவிழா: ஆகஸ்ட் 29

புனிதர் யூப்ரேசியா எலுவத்திங்கல் அல்லது, புனிதர் யூப்ரேசியா, என்று அழைக்கப்படுகின்ற இப்புனிதர், கத்தோலிக்க திருச்சபையில் சீரோ மலபார் (Syro-Malabar Church) வழிபாட்டு முறையைச் சார்ந்தவர் ஆவார்.

கி.பி. 1887ம் ஆண்டு, அக்டோபர் மாதம், 17ம் தேதி, இந்தியாவின் கேரள மாநிலத்தில், திரிச்சூர் (Thrissur district) மாவட்டத்தின், காட்டூர் (Kattoor) என்னும் ஊரில் உள்ள, “சிரோ மலபார் கத்தோலிக்க நஸ்ரானி” (Syro-Malabar Catholic Nasrani) குடும்பத்தில் பிறந்த யூப்ரேசியம்மாவுக்குத் திருமுழுக்கின்போது வழங்கப்பட்ட பெயர், “ரோஸ் எலுவத்திங்கல்” என்பதாகும். அவருடைய தந்தையின் பெயர், சேர்ப்புக்காரன் அந்தோனி (Cherpukaran Antony) ஆகும். தாயார், குஞ்ஞத்தி (Kunjethy) என்பர். ரோசின் தாய், அன்னை மரியாளின் மீது மிகுந்த பக்தி கொண்டவர். அவருடைய பக்தி வாழ்க்கை ரோசின் வாழ்க்கையிலும் பெரிய தாக்கத்தைக் கொணர்ந்தது.

லீமா நகர ரோஸ் என்னும் புனிதரின் பெயரைத் தாங்கிய ரோஸ் எலுவத்திங்கலுக்கு, அவருடைய தாயார் அப்புனிதரின் வாழ்க்கை வரலாற்றை விரிவாக எடுத்துரைப்பதுண்டு. மேலும் பல புனிதர்களின் வாழ்க்கையைப் பின்பற்றி ரோஸ் நல்ல கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை வாழ்ந்திட வேண்டும் என்று தாய் அறிவுறுத்திவந்தார்.

சிறுவயதிலேயே ரோஸ் ஆன்மீக காரியங்களில் ஆர்வம் காட்டினார். அவருக்கு 9 வயது நிகழ்கையில் அன்னை மரியாளின் திருக்காட்சி அவருக்குக் கிடைத்ததாக அவரே சான்று கூறியுள்ளார். அச்சிறு வயதிலேயே ரோஸ் தனது வாழ்க்கையை இயேசுவுக்குக் கையளித்தார். ரோசின் தந்தை அந்தோனி தன் மகளுக்குத் திருமணம் செய்துவைக்க எண்ணியபோது, ரோஸ் அவரிடத்தில் தாம் ஒரு கன்னிகையாகத் துறவற சபையில் சேர விரும்புவதாகக் கூறினார். கடவுளை நோக்கி உருக்கமாக வேண்டினார். அப்போது ரோசின் தங்கை நோய்வாய்ப்பட்டு இறந்தார். இப்பின்னணியில் அந்தோனியின் மனமும் மாறியது. அவர் தம் மகள் ரோஸ் கன்னியாகத் துறவறம் புக இசைவு அளித்தார்.

ரோசை அழைத்துக்கொண்டு அந்தோனி கூனம்மாவு (Koonammavu) ஊரில் இருந்த கார்மேல் அன்னை கன்னியர் மடம் சென்று சேர்த்தார். அங்கு ரோஸ் துறவியாக வாழத்தொடங்கினார். ஆனால் அவர் நோயினால் துன்புற்றார். எனவே பிற கன்னியர் அவரை வீட்டிற்கு அனுப்பிவிட எண்ணினார்கள். அப்போது ரோசுக்கு இயேசு, மரியா, யோசேப்பு ஆகியோர் (திருக்குடும்பம்) காட்சியளித்து, ரோசின் நோயைக் குணப்படுத்தினர். இதுபற்றியும் ரோஸ் சான்றுபகர்ந்துள்ளார்.

துறவற சபையில் உறுப்பினர் ஆன வேளையில் (மே 10, 1897) அவர் ஏற்ற பெயர் “இயேசுவின் திரு இதயத்தின் யூப்ரேசியா” (Sister Euphrasia of the Sacred Heart of Jesus) என்பதாகும். மக்கள் அவரை “யூப்ரேசியம்மா” என்று அழைத்தனர். அவர் கி.பி. 1898ம் ஆண்டு, ஜனவரி மாதம், 10ம் நாள் கார்மேல் துறவியரின் சீருடையை அணியத் தொடங்கினார்.

யூப்ரேசியம்மா பல நற்பண்புகள் கொண்டவராக விளங்கினார். தாழ்ச்சி, பொறுமை, அன்பு, ஒறுத்தல், புனித வாழ்க்கையில் ஆர்வம் போன்றவற்றைக் கொண்டிருந்தார். இயேசுவின் அன்னை மரியா மீது மிகுந்த பக்தி அவரிடத்தில் துலங்கியது. நோய்கள் வந்த போதும், வாழ்க்கையே இருண்டது போன்ற அனுபவம் ஏற்பட்டபோதும் அவருடைய உள்ளத்தில் மகிழ்ச்சி நிறைந்திருந்தது.

அருட்சகோதரி யூப்ரேசியம்மா, கி.பி. 1900ம் ஆண்டு, மே மாதம், 24ம் நாள், தம்மை நிரந்தரமாகத் துறவறத்திற்கு அர்ப்பணித்தார். அவர் இயேசுவைத் தம் மணவாளனாகக் கருதி வாழ்ந்தார்.

கி.பி. 1904-1913 ஆண்டுக் காலத்தில் யூப்ரேசியம்மா புகுமுக துறவியருக்குப் பயிற்சி அளிக்கும் பொறுப்பை ஆற்றினார். அவர் தனிமையில், ஒரு மறைந்த வாழ்வு வாழ்வதற்கு விரும்பியபோதிலும், ஒல்லூர் (Ollur) கன்னியர் மடத்திற்குத் தலைவியாக நியமிக்கப்பட்டார். தனது கடமைகளைப் பொறுமையோடும் தாழ்ச்சியோடும் ஆற்றினார். மடத்திற்கு உண்மையான தலைவராக இருப்பவர் இயேசுவே என்பதை வலியுறுத்தும் வகையில் மடத்தின் பொது இடத்தில் இயேசுவின் திருஇருதய திருஉருவத்தை நிறுவினார். அவர் மடத்தின் தலைவியாக கி.பி. 1913-1916 ஆண்டுகளில் பணியாற்றினார்.

இவ்வாறு சுமார் 48 ஆண்டுகள் யூப்ரேசியம்மா புனித மரியாள் கன்னியர் இல்லத்திலேயே வாழ்ந்தார். புனித வாழ்க்கை நடத்தி, எப்போதும் இறைவேண்டலில் ஈடுபட்டிருந்தார். இதனால் மக்கள் அவரை “செபிக்கும் அன்னை” என்று அழைத்தனர். சிலர் அவரை “நடமாடும் கோவில்” என்றனர். ஏனென்றால் அவருடைய உள்ளத்தில் குடிகொண்ட இறைவனின் ஒளி அவரிடமிருந்து சென்று மக்களின் வாழ்க்கையை ஒளிர்வித்தது.

கன்னியர் மடம் புகுந்த நாளிலிருந்தே யூப்ரேசியம்மாவுக்கு வழிகாட்டியாக இருந்தவர் ஆயர் “மார் ஜான் மேனச்சேரி” (Mar John Menachery) என்பவர். அவர் யூப்ரேசியம்மாவின் வாழ்க்கை ஆன்மிகத்தில் தோய்ந்திருந்ததை உணர்ந்தார். எனவே, யூப்ரேசியா தமது ஆன்ம அனுபவங்கள் அனைத்தையும் அப்படியே தமக்கு எழுதி அனுப்பும்படி கேட்டுக்கொண்டார். தாம் எழுதியவற்றை அழித்துவிட வேண்டும் என்று யூப்ரேசியம்மா கேட்டுக்கொண்ட போதிலும் ஆயர் அக்கடிதங்களை அப்படியே பாதுகாத்து வைத்தார். அக்கடிதங்களிலிருந்து யூப்ரேசியம்மாவின் ஆன்ம அனுபவ ஆழம் தெரிய வருகிறது.

கன்னியர் மடத்தைத் தேடி வந்து யாராவது உதவி செய்தால் யூப்ரேசியம்மா அவர்களிடம் “இறந்தாலும் மறக்கமாட்டேன்” என்று கூறுவாராம்.

யூப்ரேசியம்மாவை நோக்கி வேண்டியதன் பயனாக அதிசயமான விதத்தில் குணம் கிடைத்ததாகப் பலர் சான்று பகர்ந்துள்ளனர். இப்புதுமைகளை ஆய்ந்து, அவை இறையருளால் நிகழ்ந்தவை என்றும், யூப்ரேசியாவின் மன்றாட்டின் பயனே அது என்றும் திருச்சபை அதிகாரிகள் ஒப்புதல் அளித்தனர்.

யூப்ரேசியம்மாவுக்குப் புனிதர் பட்டம் வழங்குவதற்கான முதன்முயற்சிகள் 1986ம் ஆண்டு, தொடங்கின. 1987ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 29ம் நாள், அவருக்கு “இறை ஊழியர்” நிலை வழங்கப்பட்டது.

தாமஸ் தரகன் (Thomas Tharakan) என்பவருடைய உடலிலிருந்து ஒரு புற்றுநோய் கட்டி அற்புதமான விதத்தில் மறைந்தது பற்றிய தகவல் ரோம் (Rome) நகருக்கு அனுப்பப்பட்டது.

திருத்தந்தை பதினாறாம் பெனடிக்ட் (Pope Benedict XVI) அளித்த ஆணையின்படி, “கர்தினால் வர்க்கி விதயத்தில்” (Cardinal Mar Varkey Vithayathil) யூப்ரேசியம்மாவுக்கு “அருளாளர்” பட்டம் வழங்கினார். அந்நிகழ்ச்சி, திரிசூர் பகுதியில் ஒல்லூரில் புனித அந்தோனியார் கோவிலில் நிகழ்ந்தது.

2014ம் ஆண்டு, ஏப்ரல் மாதம், 23ம் நாள், கிறிஸ்து அரசர் பெருவிழாவின்போது திருத்தந்தை ஃபிரான்சிஸ் (Pope Francis) யூப்ரேசியம்மாவுக்குப் புனிதர் பட்டம் வழங்கினார். அச்சிறப்பு நிகழ்ச்சி வத்திக்கான் நகரில் (Vatican City) தூய பேதுரு பெருங்கோவில் சதுக்கத்தில் (St Peter's Square) நிகழ்ந்தது.

நன்றி : திரு.புஷ்பராஜா

----------------------------------------------------------------
† Saint of the Day †
(August 29)

✠ St. Euphrasia Eluvathingal ✠

Indian Carmelit Nun:

Born: October 17, 1877
Big Bazar, Aranattukara, (Mother House), Thrissur, Kerala, India

Died: August 29, 1952

Beatified: December 3, 2006
Cardinal Mar Varkey Vithayathil

Canonized: November 23, 2014
Pope Francis

Feast: August 29

Marth Euphrasia Eluvathingal also called Saint Euphrasia Eluvathingal baptized as Rosa Eluvathingal was an Indian Carmelite nun of the Syro-Malabar Church which is an Eastern Catholic Church and a part of the Saint Thomas Christian community in Kerala. She was canonized as a Saint by Pope Francis on 23 November 2014 in Vatican City. Her feast is on August 29.

The lives of saints show us the way they trod to reach the heart of God. God puts His seal of sanctity on their lives – the lives lived for Him and His children. Blessed Euphrasia, a Carmelite nun, lived every moment of her life loving and worshipping God and serving Him in her fellow creatures, her suffering brothers and sisters.

Birth and Baptism:
Mother Euphrasia was born on 17th October 1877 in the ancient Catholic family of Eluvathingal Cherpukaran Anthony and Kunjethy in the Kattur village of Edathuruthy parish. Her father was well known, as a wealthy man of determination and power. Her mother was a virtuous woman, daughter of Chalissery Ittikuru Porinchu of Aranattukara. The eldest child was christened by the Vicar, Rev. Fr. Mathew Ukken in the Edathuruthy Parish Church on October 25th, the eight-day of her birth and was named ‘Rosa’, the name of her paternal grandmother according to tradition. The couple had three more sons and a daughter.

Rosa’s Early Life:
Rosa fully inherited the parental virtues and she was blessed with certain inborn qualities of her own. Stubborn and short-tempered at times like her father, she insisted on obtaining whatever she wanted. Her mother Kunjethy was simple, unassuming, and docile, though she also came from a wealthy and prestigious family. She was extremely calm and composed with a deep spirit of prayer and great devotion to the Mother of God. Rosa received this precious treasure from her mother – a spirit of prayer and deep devotion to the Blessed Mother. This genuine, loving, and prayerful family atmosphere was greatly conducive to the spiritual growth of young Rosa who grew up with great zeal and fervent desire to love God and offer herself totally to Him.

At the age of 9:
“At home, I asked my mother, after prayer what is meant by ‘Queen of Angels’ in the litany after the Rosary. Then the mother told me about our Holy Mother and angels. She told me that they adore the Lord and are always near Him. Somehow Father! I thought much about it. I went on thinking without sleep. Then a very beautiful lady came to me and called me. Let us adore the Lord! Adore the Lord with the first choir of angels. Saying thus, came to me at each hour. Three days continuously this beautiful lady made me do it. With that, all the hours were impressed in my mind. I will never forget it. My Father, I didn’t know this person at that time, now I know. Then I was 9 years old. Tell your father and mother to take you to the Convent, saying this [she] left”. “You must tell your Sp. Father also about the adoration with the angels which I have taught you at the age of 9 [nine]. I like that very much”. “She also commanded me to inform in detail how once she cleared my doubt about it”.

Prayer with the Angels:
Mother Euphrasia wrote in Letter 31 in February 1904 about this prayer with the angels: From morning 4’O’ clock onwards you must adore the Lord along with the 1st legion of angels, the Seraphim, for yourself and on behalf of others. Practice the virtue of humility. From 6’O’ clock onwards together with the 2nd legion of angels, the Cherubim, you thank him for yourself and others. Pray for the love of God. From 8’O’ clock onwards join the 3rd legion of angels, the Thrones; you must offer to God yourself and all people and love God. Pray for the virtue of purity. From 10’O’ clock onwards join with the 4th legion of angels, the Dominations, pray for yourself, for sinners, souls in purgatory and for the dying. Pray for divine grace. From 12’O’ clock onwards together with the 5th legion of angels, the Virtues, do reparation offering Jesus’ holy blood, for yourself and for the ungrateful human race. Pray for perseverance. From 2’O’ clock onwards join the 6th legion of angels, the Powers, and pray for the growth of the holy Church. Pray to overcome your temptations. From 4’O’ clock onwards together with the 7th legion, the Principalities, pray for the Holy Father, Bishops and priests. Pray for getting fervour in evangelization. From 6’O’ clock onwards, joining the 8th legion of angels, the Archangels, praise and glorify the holy mysteries of my divine Son’s incarnation, nativity, death, resurrection [and Mother’s Immaculate Conception]. Pray for yourself and for all people. Among these, the Immaculate Conception was added by Mother Euphrasia. From 8’O’ clock onwards together with the 9th legion, Guardian Angels, pray for an increase in holiness and perseverance till the end, of the Carmelite Congregation and other Congregations. Listen to the whisperings of the Guardian Angel. Also said you would join the Carmelite Congregation. Later, I have been informed that [this prayer] is very pleasing to her”.

The Divine Call:
Rosa was fortunately blessed with the rare joy of offering herself to Lord Jesus Christ. She had offered her virginity forever to the Lord and desired to become the bride of Christ. But her father wanted to marry her off to a very wealthy family which would add to his prestige. In her confrontation with her father, Rosa said: “I want to become a nun”. Her father was furious and said that he would never allow Rosa to be a nun. If it is necessary the younger girl Kochuthresia could go. This did not pacify Rosa. To add to the confusion Kochuthresia fell ill and died soon. The little girl was buried in the parish cemetery. This made Anthony think again and worried whether God will take even Rosa away. Broken-hearted, he agreed to Rosa’s desire.

In the Boarding of the Carmelite Sisters:
On October 24th, 1888, Anthony took his daughter to the Boarding house in Koonammavu, run by the Carmelite sisters, specially intended for training those who desire religious life. The Carmelite Convent in Koonammavu was the first indigenous Convent in Kerala founded by Blessed Chavara Kuriakose Elias and Fr. Leopold Beccaro, the Italian Carmelite Missionary. Rosa was very happy there as she found all that she was desiring for, prayer life, fervent love of God, and joyful community life. The well-disciplined prayer life in the Boarding made Rosa feel that she was in the second heaven. Prayer was given priority there as Rosa did in her life.

Education:
Rosa had the rudiments of education from the local Asans (tutors) in Kattur which was the custom at that time. In the Koonammavu Boarding, the girls were taught Tamil, Malayalam, English, Mathematics, and Music. Besides, they were given training in needlework, drawing, and handicrafts like making flowers, rosaries, etc. Rosa had a special talent for needlework and drawing. Her handwriting was beautiful, although she was not very smart in her studies.

Trials:
Rosa’s life was full of trials and she tried hard to overcome them. There were times when Rosa would have been sent back home for treatment and improvement of health as she fell too often a victim to ill health. She was very much grieved when the authorities said that she did not have the health to stay in the Boarding. She was afraid of whether she would be sent back home. Her only solace at such times was the Immaculate Mother. She prayed to the Blessed Virgin with much confidence and trust. “Mother, am I not your daughter? Permit me to become a member of your Congregation and consummate my sacrifice”. She stood close to that maternal heart and Mother Mary took her in her charge and protected her like the apple of her eye.

Rosa Sick:
In 1889, in the month of September, Rosa had an attack of rheumatism and her frail body was exhausted and she lost the lustre of her eyes. Treatment was in vain according to expert medical opinion, but it was not possible to send her home for a lack of proper conveyance. As her condition grew worse, the nuns arranged to administer ‘Viaticum’ to her, when they found her sinking. Then, as all of them fixed their eyes upon her, there came a strange incredible change. Rosa’s pale little face suddenly beamed up with life and beauty. Her eyes got back the lustre and her face became extremely beautiful and joyful. She stretched out her arms as if she was receiving somebody very dear to her. The onlookers were startled as she got up and sat showing perfectly regained health.

The Miracle of Healing:
Rosa had only a smile to offer as the nuns surrounded her with queries. But she could not escape from the Superior. Rosa explained how she had the vision of the Holy Family – Jesus, Mary and Joseph, and how she was told that she would definitely have a long period of life as a nun before she would embrace death. The Superior was prudent enough to note down all the details and when Rosa went over to the Convent in her own diocese in 1897; this note was also sent to Bishop John Menachery, the Bishop of Trichur