Daily Saint - இன்றைய புனிதர் (24-09-2022)

 † இன்றைய புனிதர் †

(செப்டம்பர் 24)

✠ புனிதர் ஜெரார்ட் ✠

(St. Gerard of Csanad)

துறவி/ ஆயர்/ மறைசாட்சி:

(Monk, Bishop and Martyr)

பிறப்பு: ஏப்ரல் 23, 977

வெனிஸ், வெனிஸ் குடியரசு

(Venice, Republic of Venice)

இறப்பு: செப்டம்பர் 24, 1046

பூடா, ஹங்கேரி அரசு

(Buda, Kingdom of Hungary)

ஏற்கும் சமயம்:

ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை

(Roman Catholic Church)

புனிதர்பட்டம்: கி.பி. 1083

திருத்தந்தை 7ம் கிரகோரி

(Pope Gregory VII)

பாதுகாவல்: 

ஹங்கேரி, புடாபெஸ்ட் நாடு

(Hungary, Budapest)

நினைவுத் திருநாள்: செப்டம்பர் 24

புனிதர் ஜெரார்ட், ஹங்கேரி அரசிலுள்ள (Kingdom of Hungary) “கஸநாட்” (Csanád) எனும் மறைமாவட்டத்தின் முதல் ஆயர் ஆவார்.

இவருடைய தந்தையின் பெயரும் ஜெரார்ட் (Gerard) ஆகும். இவரது தாயார் கேதரின் (Catherine) ஆவார். மூன்று வருட நீண்ட காத்திருப்பின் பின்னர், இவர் புனிதர் ஜார்ஜ் (George) அவர்களின் நினைவு நாளன்று (23 ஏப்ரல்) பிறந்ததால் இவரது திருமுழுக்குப் பெயர் ஜார்ஜ் (George) என்றானது. ஒரு திருப்பயணத்தின்போது மரணமடைந்த இவரது தந்தையின் நினைவாக இவரது பெயர் ஜெரார்ட் என்று மாற்றப்பட்டது.

‘ஜெரார்ட்’ அல்லது ‘ஜெரார்ட் சாக்ரேடோ’, கி.பி. 1030ம் ஆண்டு முதல் தமது மரணம் வரை ஹங்கேரி அரசிலுள்ள ‘கசானாட்’ (Csanad) என்ற மறைமாவட்டத்தின் முதலாம் ஆயர் ஆவார். இவர், வெனிஷிய உயர்குடியில் பிறந்தவர். ஐந்து வயதில் மிகவும் மோசமாக நோய்வாய்ப்பட்ட இவர், ‘பெனெடிக்ட் சான் ஜியார்ஜியோ மடாலயம்’ (Benedictine San Giorgio Monastery) அனுப்பப்பட்டார். அங்கே அவர் துறவியர்களுக்குரிய கல்வியை சிறப்புறக் கற்றார். அத்துடன் இலக்கணம், இசை, தத்துவம் மற்றும் சட்டம் ஆகியவையையும் கற்றுத் தேர்ந்தார்.

கி.பி. 1020ம் ஆண்டு, புனித பூமி செல்வதற்காக திருப்பயணம் மேற்கொண்ட ஜெரார்ட் வெனிஸ் நகர் விட்டு கிளம்பினார். ஆனால், வழியில் ‘இஸ்ட்ரியா’ (Istria) எனும் இடத்தில் நிலைகொண்ட புயலால் அவர் பயணத்தை தொடர இயலாமல் போனது. அவர் ஹங்கேரி அரசுக்கு செல்ல முடிவெடுத்தார். அங்கே, பெக்ஸ் மறைவாட்ட ஆயர் (Bishop of Pécs) ‘மௌரஸ்’ (Maurus) மற்றும் ஹங்கேரியின் அரசர் முதலாம் ஸ்டீபன் (Stephen I of Hungary) ஆகியோர் அவரை திருப்பயணம் தொடர வேண்டாமென சமாதானப்படுத்தினர். அத்துடன், அவரது மறை போதனை ஹங்கேரியர்களை மனம் மாற்ற தீவிரப்படுத்தும் என நம்பினார்.

கி.பி. சுமார் 1030ம் ஆண்டு, அரசர் முதலாம் ஸ்டீபன், ஜெரார்டை புதிதாக உருவாக்கப்பட்ட ‘கசானாட்’ (Diocese of Csanád) மறை மாவட்டத்திற்கு ஆயராக நியமித்தார். ஹங்கேரிய மொழி பேசத் தெரிந்த ‘பெனடிக்டின்’ துறவிகள் அங்குள்ள உள்ளூர் மக்களுக்கு மறைபோதனை செய்ய ஜெரார்டுக்கு உதவினர்.

வெனிஸ் நகர் ஆயர் ஹங்கேரி நாட்டு அரசருக்கு பலவிதங்களில் உதவினார். அதனால் புனித ஜெரார்ட் வெனிஸ் நகர ஆயருக்கு மறைமாவட்டத்திற்கு தேவையான உதவிகளை செய்து கொடுத்தார். பின்னர் ஹங்கேரி நாட்டு அரசர் புனித ஸ்டீபனின் மகன் வெனிஸ் நகர் பல்கலைக்கழகத்தில் படிக்கும்போது, அவருக்கும், படிப்பிற்கு தேவையான உதவிகளை செய்து கொடுத்தார். ஹங்கேரி நாட்டில் கிறிஸ்தவம் வளர்வதற்கு அந்நாட்டு அரசர் புனித ஸ்டீபனிற்கும் பெரும் உதவியாக இருந்தார். 

ஹங்கேரியின் அரசர் “முதலாம் ஸ்டீபன்” (Stephen I of Hungary), கி.பி. 1038ம் ஆண்டு, ஆகஸ்ட் மாதம், 15ம் நாளன்று, மரணமடைந்தார். அவரது மரணத்தின் பின்னர், அவரது மருமகன் “பீட்டர் ஆர்சியேலொ” (Peter Orseolo) முடி சூடிக்கொண்டார். ஆனால், மூன்று வருடங்களின் பின்னர், கி.பி. 1041ல் பீட்டர் முடி துறந்தார். அவருக்கு பின்னே ஆட்சிக்கு வந்த ‘சாமுவேல் அபா’ (Samuel Aba), பல பிரபுக்களை சுட்டுக்கொன்றான். ஒருமுறை, கசானாட் நகருக்கு விஜயம் செய்த ‘சாமுவேல் அபா,’ தேவாலயத்தில் “உயிர்த்தெழுந்த ஞாயிறன்று” (Resurrection) திருப்பலி நிகழ்த்திக்கொண்டிருந்த ஆயர் ஜெரார்டிடம், தமது தலையில் கிரீடம் அணிவிக்க உத்தரவிட்டார். ஆனால் அதற்கு ஜெரார்ட் பணியவில்லை. ஆனால், அரசனுடன் உடன் சென்றிருந்த பிற ஆயர்கள் அரசனின் ஆணைப்படி அவனுக்கு முடிசூட்டினர். தமது பிரசங்கத்திற்காக வெளியே சென்ற ஜெரார்ட், அரசன் பிறரை ஏமாற்றி ஆட்சிக்கு வந்தவன் என்றும், அவன் தலையில் உள்ளது கிரீடமல்ல, மாறாக அது “ஏமாற்றும் பட்டயம்” என்று பிரசங்கித்தார்.

கி.பி. 1044ம் ஆண்டு, புனித ரோமப்பேரரசன் மூன்றாம் ஹென்றி ஹங்கேரியின்மீது படையெடுத்து வந்து, போரிட்டு ‘சாமுவேல் அபா’வை தோற்கடித்ததாகவும், ‘பீட்டர் ஆர்சியேலொ’வை மீண்டும் பதவியில் அமர்த்தியதாகவும் சரித்திரம் கூறுகிறது. ஜெரார்ட் இறக்கும் வரை வெனிஸ் மற்றும் ஹங்கேரி நாட்டு மக்களுக்காக பெரிதும் உழைத்து மறைப்பணியை ஆற்றியுள்ளார்.

மறைசாட்சியாக ஜெரார்ட் மரித்ததற்கான வெவ்வேறு காரணங்கள் கூறப்படுகின்றன. அவற்றிலொன்று, அவர், கல்லெறிந்து, ஈட்டியால் குத்தப்பட்டு, அவரது உடல் ‘தன்யூப்’ நதியின் ஒரு குன்றில் இருந்து எறியப்பட்டதாக கூறுகிறது. மற்றொன்று, அவர் ஒரு இரு சக்கர வண்டியில் கட்டி இருத்தப்பட்டு ‘புதா’ (Buda) என்ற மலை உச்சியிலிருந்து தள்ளி உருட்டப்பட்டதாகவும், பின்னரும் அவர் உயிருடன் இருந்ததால் சாகும்வரை அடித்தே கொல்லப்பட்டதாகவும் கூறுகிறது. 

இவரது மரணத்தின் பின்னர், அம்மலையானது “கெல்லர்ட் ஹில்” (Gellert Hill) என்று பெயரிட்டு அழைக்கப்படுகின்றது.

------------------------------------------------------------------

† Saint of the Day †

(September 24)

✠ St. Gerard of Csanád ✠

Monk, Bishop and Martyr:

Born: 977/1000 AD

Venice, Republic of Venice

Died: September 24, 1046

Buda, Kingdom of Hungary

Venerated in: Roman Catholic Church

Canonized: 1083 AD

Pope Gregory VII

Feast: September 24

Patronage: Hungary, Budapest

St. Gerard of Csanád was the first Bishop of Csanád in the Kingdom of Hungary from around 1030 to his death. Most information about his life was preserved in his legends which contain most conventional elements of medieval biographies of saints. He was born in a Venetian noble family, associated with the Sagredos or Morosinis in sources written centuries later. After a serious illness, he was sent to the Benedictine San Giorgio Monastery at the age of five. He received excellent monastic education and also learnt grammar, music, philosophy and law.

He left Venice for a pilgrimage to the Holy Land around 1020, but a storm compelled him to break his journey near Istria. He decided to visit the Kingdom of Hungary. Maurus, Bishop of Pécs, and Stephen I of Hungary convinced him not to continue his pilgrimage, emphasizing that Gerard's preachings could accelerate the conversion of the Hungarians. Gerard was made the tutor of the king's son and heir, Emeric. Before long, Gerard went to the Bakony Hills to live as a hermit near Bakonybél. Stephen, I made him bishop of the newly established Diocese of Csanád (encompassing present-day Banat in Serbia, Romania and Hungary) around 1030. Benedictine monks who could speak Hungarian helped him to preach among the local inhabitants.

Gerard's Long Life dedicates two chapters to his family and childhood. Conventional elements of medieval hagiographies abound in both chapters, suggesting that the author borrowed many motives from other legends, especially from the Life of Saint Adalbert of Prague. Gerard was born in Venice in a noble family. The noble origin of saintly hermits was often emphasized in their legends.

The identification of Gerard's family is uncertain. An expanded version of Petrus de Natalibus's Catalogue of Saints, which was published in 1516, identified Gerard as a member of the Sagredo family. Although the family was granted Venetian nobility only in the 14th century, some scholars (including Fabio Banfi) accept the Sagredos' claim to their kinship with Saint Gerard. Historian László Szegfű says that Gerard was actually a Morosini.

Gerard's father, who was also named Gerard, and mother, Catherine, had awaited his birth for three years. They baptised their son George because he was born on the feast of Saint George (23 April). The year of his birth is unknown, but he was born between around 977 and 1000. He was renamed in memory of his father who died during a pilgrimage or journey (anachronistically mentioned in Gerard's Long Life as a crusade).

At the age of five, Gerard was taken seriously ill. His recovery was attributed to the prayers of the Benedictine monks of the San Giorgio Monastery in Venice. His family soon sent him to the monastery, offering him spiritual life. Gerard took the "religious cloth" and was educated in the monastery. He could read and write and knew the basic elements of arithmetic. His Long Life emphasizes that Gerard strictly observed the rules of monastic life and wore coarse clothes to "mortify his body". He also studied the "words of the prophets and the speeches of the Orthodox apostles". The use of certain expressions (including dux verbi, or "leader of the Word") suggests that Gerard read Pseudo-Dionysius the Areopagite in Greek.

The Holy Roman Emperor, Henry III, invaded Hungary and defeated Aba in the Battle of Ménfő in 1044. Peter Orseolo was restored, but his rule was unpopular because he favoured his German and Italian retainers.

Gerard's martyrdom took place on 24 September 1046, during the Vata pagan uprising. His co-martyrs were Bystrik and Baldus. There are various accounts of his death. According to one, he was stoned, pierced with a lance, and his body thrown from the Blocksburg cliff into the Danube. An alternate account claims that he was placed on a two-wheel cart, hauled to the hilltop and rolled down a hill of Buda, now named Gellert Hill, then still being alive at the bottom, was beaten to death. Other unverified tales report him as being put into a spiked barrel and rolled down the hill during a mass revolt of pagans.